පිටස්තරයා...................... දහහතර වන දිගහැරුම................
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
ඉලන්දාරියා.... මොකද තවම වැඩද ?
ඉතාමත් ලඟින් ඇසුන ඒ ගැඹුරු හඬින් විශ්ව හැරී බැලුවා.....
අද්මිරාල් රිචර්ඩ් බවර්....
ඔව් සර්...... අද අළුතෙන් ලැබුණ ව්‍යාපෘතියට ඕන කරන පර්යේෂණ පත්‍රිකා ටිකක් මුද්‍රණය කර ගන්න ටිකක් වෙලා ගියා...
හොඳයි හොඳයි.... තමා හොඳට වැඩ කරගෙන යනවා කියලා මට තොරතුරු ලැබුණා... ඒකම තමයි අපි අළුත් ව්‍යාපෘතිය ඔබට භාර දෙන්න තීරණය කළේ... සාමාන්‍යයෙන් අළුතෙන් ආපු කෙනෙකුට මේ වගේ ව්‍යාපෘතියක් ලැබෙන්නෙ බොහොම කලාතුරකින්... මේ ලැබුණ අවස්ථාව අපතෙ යවන්න එපා.... මේක බොහොම වටින අවස්ථාවක්....
ඔව් සර්... මම දන්නවා....
එහෙනම් පුතා... මම ගිහින් එන්නම්... තව ගොඩක් දේවල් තියෙනවා බලාගෙන යන්න..... සුභ සති අන්තයක්....
ඔබටත් සුභ සති අන්තයක් වේවා සර්....
නාවික පර්යේෂණ ආයතනයේ ප්‍රධානී අද්මිරාල් රිචර්ඩ් බවර් සෑම සිකුරාදා සවසකම නාවික පර්යේෂණ ආයතනයේ සෑම අස්සක් මුල්ලක් නෑරම ඇවිදීම පුරුද්දක් කරගෙන තිබුණි. ඇවිදීම සිය ශරීර සෞඛ්‍යයට හිතකරබව මෙන්ම ආයතනයේ ප්‍රධානියා ලෙස තමන්ට ඇති වගකීම නිසාත් සිදුවන සියල්ල තම දෑසින්ම බලාගෙන තීරණ ගැනීමේ පුරුද්ද නිසාමත් අද්මිරාල් බවර් සිය ආයතනයේ සෑම තැනකම ඇවිදීමෙන් අනතුරුවයි සිකුරාදා සවස නිවස බලා යන්නෙ..
තමා මුද්‍රණය කරගත් පර්යේෂණ පත්‍රිකා සියල්ල තම මේසය මත තැබූ විශ්ව තම නවාතැන බලා යන්නට වාහනයට නැගුන විශ්ව තම වාහනය ප්‍රධාන පාරට අවතීර්ණ කළා.... ප්‍රධාන මාර්ගයට හරවා මඳ වේලාවකින් සිය පිටුපස බලන කණ්නාඩියෙන් බැලූ විශ්වට සිය දෙනෙත් අදහාගත නොහැකි වුනා........
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
සෙනසුරාදා උදෑසනම නාද වන දුරකථනයේ හඬින් අවදි වුන සුමනසේකර මහතා නිදිකඩමින් දුරකථනයට ඇමතුවා....
හලෝ.....
හලෝ.......... සුමනසේකර මහත්මයාද කතා කරන්නෙ ?
ඔව් ඒ මම තමයි....
මම කොළඹ ඇමරිකානු තානාපති කාර්යාලයෙන් කතා කරන්නෙ....
ඔබ ද විශ්ව සමාධි සූර්යබණ්ඩාර ගෙ භාරකරු ?
ඔව් ඒ මම තමයි... විශ්ව කියන්නෙ මගෙ නංගිගෙ පුතා....
අපට විශ්ව ගැන තොරතුරු ටිකක් දැනගන්න තිබෙනවා... ඔබට අපහසුවක් නැතිනම් අද අපි ඔබේ නිවසට පැමිණෙන්නද ?
මම කොහොමද දැනගන්නෙ ඔබ ඇමරිකානු තානාපති කාර්යාලයෙන්මද කියලා ? අද සෙනසුරාදා ඇයි ඔබේ තානාපති කාර්යාලයෙන් පණිවුඩ ලබා දෙන්නෙ ? ඔබ වෙනත් කෙනෙක් වෙන්න බැරිද ?
ඔබ හරි... මම දැන් ඒ බව කියන්න තමයි හදන්නෙ... කරුණාකර මගේ තොරතුරු ලියාගන්න.. මම පැමිණෙන්නෙ ඇමරිකානු තානාපති කාර්යාල වාහනයක... ඒ නිසා වරදින්න විදියක් නැහැ.... සෙනසුරාදා කියලා රාජ්‍යත්‍රාන්ත්‍රික කටයුතු නවත්වන්න අපට බැහැනෙ... ආවම විස්තර කතා කරගනිමු. මේ මගේ තොරතුරු....කරුණාකර ලියාගන්න...
මගේ නම රොනල්ඩ් මැන්කැඩ්... මගේ හැඳුනුම්පත් අංකය USDPL17384790 ඔබට පුළුවන් මා ඔබ හමු වෙන්න පැමිණි පසු මේ අංකය සසඳා බලන්නට....
හොඳයි... මට අපහසුවක් නැහැ ඔබ හමු වන්නට... ඔබ දන්නවාද මගේ නිවස තිබෙන තැන....
කරදර වෙන්න එපා... අපට පුළුවනි සොයා ගන්නට... අපේ රියැදුරු මහතුන් සියළුම දෙනා හොඳට පාරවල් දන්න ශ්‍රී ලාංකිකයින්... අපි ඔබ හමු වෙන්නට උදෑසන දහය වනවිට පැමිණෙන්නම්....
සහයෝගයට ස්තූතියි....
අපි හමුවෙමු....
ස්තූතියි....
මොකක්ද සුමනෙ ? සුමනසේකර මහත්මිය සිය සැමියාගෙන් විමසූයේ කුතුහළයෙන්....
ඇමරිකානු තානාපති කාර්යාලයෙන් කතා කළේ... සමාධි ගැන ඇහැවුවෙ.... අද උදේ දහයට එනවලු විස්තර දැනගන්න... කොල්ලට මොකුත් කරදරයක් ද දන්නෙ නැහැ වැඩ කරන තැන....
ඉතිං කෝකටත් අපි එයාට කතා කරලා බැලුවොත් හොඳ නැද්ද ?
ඔව්... ඒක තමයි... අපි පුතාට කතා කරලා බලමු....
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
දැන් මොකද කරන්නෙ ?
මොනවා කරන්නද ? වෙන දෙයක් වෙනකල් බලාගෙන ඉඳිමු....
නීල් මොකද කිවුවෙ ?
නීල් කිවුවලු දැන්මම එන්නම් කියලා.... අද්මිරාල්ටත් කිවුවා... එයා කෝල් කරලා ඔක්කොම ඉක්මනින්ම ප්‍රමුඛතාවයෙන් කෙරෙන්න සැලැස්වුවා... හොඳ වෙලාවට අපි මෙතැන වැඩ කරන්නෙ....
ඔබට කවුද මේ පණිවුඩේ කිවුවෙ ?
මට කිවුවෙ මොලී.... ආරක්‍ෂක අංශයෙ ඉදිරිපස ගේට්ටුවෙ අය තමයි මුලින්ම දැකලා නීල් ට පණිවුඩේ කියලා තියෙන්නෙ... නීල් මොලීට කතා කරලා ඔක්කොටම කියන්න කියලා... මෙගන් ගෙදර ගිහින්... අපි දෙන්නට තමයි පණිවුඩේ මුලින්ම ලැබුණෙ....
දැන් මොලී කොහෙද ?
මොලී ගියා විස්තර දැනගෙන එන්න.........
.............................................................................
මේ සටහනේ කිසිම ක්‍රමවත් බවක් නැහැ...... අපට හිතාගන්න බැහැ මොන වගේ දෙයක් වෙලාද කියලා.... මොළයත් එහෙමමයි.... අපට දැන්ම වචනයක් කියන්න බැහැ.
ඉතිං ඩොක්ට..... අපට බලාපොරොත්තු තියාගන්න පුළුවන් නේද ?
ඔව් ඔව්.... බය වෙන්න එපා... මොලී..... සම්පූර්ණ ශරීරයම ස්ථාවරයි......කකුලේ දණහිස ලඟ අස්ථියේ බිඳීමක් තිබෙනවා.. අපි ඒකට ටයිටේනියම් ඇණ දමා සකස් කළා... ඒ අස්ථිය ටිකක් දරුණු විදියට බිඳිලා... ටික කලක් පුනරුත්ථාපනය කරන්න වෙයි... ඒ හැරෙන්න වාහනයෙ වායු බෑග් එක පිපිරීම නිසා මුහුණෙ සුළු තුවාල කිහිපයක් තිබෙනවා. අපට හිතා ගන්න බැහැ පපුවෙ ඉල ඇට කැඩුනෙ කොහොමද කියලා, නමුත් අපි සියල්ලම නැවත සැකසුවා, නමුත් අපටත් හිතා ගන්න බැරි මොකද වුනේ කියලා... ඇයි තවම සිහිය ආවෙ නැත්තෙ කියලා...
ඔයා කවුද එයාගෙ ? පෙම්වතියද ?
නැහැ නැහැ.... මම එයාගෙ සේවා ස්ථානයේ එයා එක්ක එකට වැඩ කරන කෙනෙක්.... නමුත් අපේ ප්‍රධානියා තමයි කිවුවෙ ඇවිත් මෙයා ගැන බලන්න කියලා... මෙයා මෙහේ ඉන්නෙ තනියම... දැන් සමහරවිට එනවත් ඇති...
ඔව් මට අද්මිරාල් බවර් පෞද්ගලිකවම කතා කරලා විස්තර කිවුවා... බය වෙන්න එපා අපි හැම දෙයක්ම කරනවා මෙයාව පියවි තත්ත්‍වයට ගෙන එන්න... අපට තිබෙන එකම ප්‍රශ්නය මොළයට හානියක් වෙලාද නැද්ද කියන එක... ඒ මත තමයි සියළුම දේවල් රඳා පවතින්නෙ.....
ඔබ මෙතැන ඉන්න එක තේරුමක් නැහැ මේ වෙලාවෙ.... දැන් හොඳටම රෑ වෙලානෙ... හෙට උදේට නැවත එන්න... ඒ වෙනකොට ලෙඩාට සිහිය ඇවිත් තිබේවි... බය වෙන්න එපා... අපි හැම දෙයක්ම කරනවා මෙතැන...
බොහොම ස්තූතියි ඩොක්ට.... එහෙනම් මම ගිහින් එන්නම්....
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
කෝ මේ ළමයා ෆෝන් එක ගන්නෙ නැහැනෙ.....
ආයෙම බලන්න ..................
ආයුබෝවන්.... මේ විශ්ව සමාධි සූර්යබණ්ඩාර... මම මේ අවස්ථාවේ සම්බන්ධ කරගත නොහැකි නිසා කරුණාකර ඔබේ දුරකථන අංකය සහ නම සඳහන් කර කෙටි පණිවුඩයක් තබන්න... මම හැකි වහාම නැවත ඔබට අමතන්නම්... ස්තූතියි....
සුමනසේකර යුවල ලබා ගත් සියළුම දුරකථන පණිවුඩවලට ලැබුණ එකම ප්‍රතිචාරය වුනේ විශ්වගේ දුරකථනයේ පණිවුඩ සටහන් කරන තැන වෙත යොමු වීම පමණයි... මේ නිසාම සුමනසේකර යුවල තරමක් කළබලයට පත් වුනා... ඔවුනට කතා කළ හැකි අනෙක් ස්ථානය වුනේ තම හිතවත් ස්වාමීන් වහන්සේ කෙනෙකු වැඩ සිටින වොෂිංටන් බෞද්ධ විහාරය පමණයි... ඔවුන් වොෂිංටන් බෞද්ධ විහාරයට ඇමතුමක් ලබා ගත්තා...
ආයුබෝවන්...... විහාරාධිපති හිමියන්ගෙ කාරුණික කටහඬ අනෙක් පසින් ඇසුනා.. ඔවුන් තමන්ගේ සිතේ ඇති කණස්සල්ල විහාරාධිපති හිමියන්ට පැහැදිළි කළා... කරුණු සොයා බලා සිය හිතවතාගේ දුක් ගැනවිල්ලට සහනයක් ලබා දෙන්න විහාරාධිපති හිමියෝ තමා දන්නා හඳුනන කිහිප දෙනෙකුටම පණිවුඩ යැවුවා...
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
මේ අතර ගවනර්ස් කෝර්නර් නිවාස සංකීර්ණයේ හත්වන තට්ටුවේ නිවසක සෑම අස්සක් මුල්ලක් නෑරම පීරන තරුණයන් දෙදෙනෙකු සහ තරුණියක් මොනවාදෝ සොයමින් සිටිති... සිය ඉලක්කයන් කරා යාමට දැඩි පුහුණුවක් ලැබූ මේ තිදෙනා සියළුම බඩු භාණ්ඩ සීරුවෙන් ඉවත් කරමින් තමන්ගේ ඉලක්කය කරා ඇදෙමින් සිටියත් තමා මේ නිවස්නයේ සිටි බවට කිසිදු සාක්‍ෂියක් ඉතිරි නොකර යාමට ඔවුන් වග බලාගෙන ඇත. ඉවත් කරන සියළුම දෑ නැවතත් ඒ ආකාරයෙන්ම සකස් කිරීමට ඔවුන් කටයුතු කර ඇත. අවසානයේ ඔවුන් සෙවූ දේ හමු විය... තම සාක්කුවේ තිබූ කුඩා බෑගයකට තමා සෙවූ දෙයින් ස්වල්පයක් ගෙන නැවතත් එය තැබූ තැනම තබා අයෙක් සාලයට පැමිණියේය...
හරි... සෙවූව දේ හමු වුනා..
මේක ඇත්තටම මිනිහෙක් ජීවත් වෙන ගෙදරක්ද ?
මටත් හිතාගන්න බැරි ඒක තමයි... හරිම පිළිවෙලයි... කිසිම දෙයක් අනවශ්‍ය තැනක නැහැ... මේ වගේ පිළිවෙලක් තියෙන ගෙයක් දැක්කමයි...
සාමාන්‍ය කොල්ලෙක් ජීවත් වෙනව කියලා හිතාගන්නත් බෑ...
මේ මොනවද මේ කුඩා පැලෑටි ?... මල් පැලද ? නැතිනම් වෙනත් පැල ජාතියක්ද ?
තවම බොහොම කුඩා පැළ... ඒ නිසා කියන්න අමාරුයි... කෝකටත් පැලයක් අපි අරගෙන යමු... සමහර විට එළවලු පැල ද කියන්න දන්නෙත් නැහැ... මිනිහා ශාක භක්‍ෂකයෙක් නෙ.... තරුණිය පැවසුවේ ඔහු ගැන හොඳින් දන්නා අයෙක් මෙන්....
දැන් මේවා හයි කරන්නෙ කොහෙද ? මේවා හොයා ගන්න බැරි තැනක සවි කරන්නත් ඕන.. ඒ වගේම නිවැරදි සංඥා එන ආකාරයට සකස් කරන්නත් ඕන..
බය වෙන්න එපා.. මෙහාට අද කවුරුවත් එන්නෙ නැති බව හොඳටම විශ්වාසයි... ඒ නිසා කැමති විදියට කාළය අරගෙන හරියට වැඩේ කරන්න.. ආයෙ මෙහාට එන්න වැඩ සලස්ව ගන්නෙ නැතුව... මේ අවස්ථාව ආයෙ ලැබෙන්නෙ නැහැ... ඒ නිසා හොඳට සැලසුම් කරන්න... මිනිහා අමාරුකාරයා... වැරදිලාවත් අපි කළ දේ අහු වුනොත් අපිත් ගස්...
ඉතිං කොහෙද අපි මේවා සවි කරන්නෙ ? සැක නොසිතෙන තැනක වගේම වැඩිය අස්පස් නොකරන තැනක් වෙන්න ඕන...
ඒකට හොඳම තැන වායු සමන යන්ත්‍රයෙ වායුව එළියට එන කවුළුව... නමුත් වායු සමන යන්ත්‍රය ක්‍රියා කරවූවාම ඒකෙ පැහැදිලිතාවයට බාධා ඇති වෙනවා...
නැහැ... මේ පද්ධතියෙ වායු සමන යන්ත්‍රය තිබෙන්නෙ වෙන තැනක... එතැනින් එළියට එන බටයක් වහලෙන් ඇවිත් තමයි මේ කවුළුවට සම්බන්ධ වෙන්නෙ... ශබ්ධයෙන් බාධාවක් එන්නෙ නැති වෙයි...
කෝකටත් මේ කැමරා හැම කාමරයකම සවි කරලා පරීක්‍ෂා කරලා බලමු...
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
සුභ උදෑසනක් සුමනසේකර මහත්මයා... මම රොනල්ඩ් මැන්කැඩ්... මේ මගේ හැඳුනුම්පත... ඔබ ලියාගත් තොරතුරු සමඟ සසඳා බලන්න...
උදෑසන දහය වන විට සුමනසේකර නිවස වෙත පැමිණි ඇමරිකානු තානාපති කාර්යාල වාහනයෙන් බැසගත් පාංශු දේහධාරී පුද්ගලයා සුමනසේකර මහතා වෙත සිය හැඳුනුම්පත දිගු කළේය.
වාඩිවෙන්න...
ස්තුතියි....
ඉතිං අපි කෙළින්ම ආව කාරණයට එමු.. ඔබ විශ්වගෙ නීත්‍යානුකූල භාරකාරයා...
ඔව්. විශ්ව මගේ නංගිගෙ පුතා... නමුත් මීට අවුරුදු හයකට පමණ පෙර විශ්වගෙ දෙමව්පියො අනතුරකින් මිය ගියා... ඉන්පසුව විශ්වගෙ නීත්‍යානුකූල භාරකාරයා වුනේ මම.
ඔව්... අපි දන්නවා ඒ සේරම විස්තර....
ඔබ කිසියම් රෝගයකට ප්‍රතිකාර ගන්නවාද ?
නැහැ... මට ඉහෙන් බහින රෝගයක් නැහැ... මම හොඳ නීරෝගී මිනිහෙක්...
ඔබේ පවුලේ කිසියම් නිධන්ගත රෝගයක් තිබෙනවද ?
නැහැ... කිසිම නිධන්ගත රෝගයක් අපේ පවුල්වල නැහැ.. ඇයි ඔබ එහෙම අහන්නෙ ? විශ්වට කිසියම් රෝගයක් තිබෙනවා කියලාවත් සොයාගෙන තිබෙනවද ?
නැහැ නැහැ.... විශ්වගේ සේවා ස්ථානයෙන් අපට මේ විස්තර ඔබෙන් අසා දැනගන්නා ලෙස දැන්වුවා... විශ්ව මෑතකදි ඔබට දුරකථනයෙන් කතා කළේ කවදාද ?
ගිය සෙනසුරාදා... එයා හැම සෙනසුරාදාම රෑට අපට කතා කරලා විස්තර අහනවා..
අද තවම කතා කළේ නැහැ...
නැහැ... නමුත් මම දැන් කතා කරලා බැලුවා.... කිසිම පිළිතුරක් නැහැ....
ඒක නිසාම තමයි මම ඔබව හමු වෙන්න ආවෙ....
කළබල වෙන්න එපා... ඔබට විශ්ව ගැන ආරංචියක් කියන්නයි ආවෙ....
ඇයි... සමාධි පුතාට කරදරයක්ද ? කාමරයක සිට මේ සංවාදයට ඇහුම්කන් දෙමින් සිටි සුමනසේකර මහත්මිය ද සාලයට පැමිණෙමින් නොයිවසිල්ලෙන් විමසුවාය.....
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
විශ්වට ඇත්තටම කරදරයක්ද ? තවත් කොටසකින් බලමු.........
No comments:
Post a Comment